Χαρά Σκιαδέλλη | Μεταφράζοντας το μυθιστόρημα «Η πρόποση» του Fabrice Caro

H Χαρά Σκιαδέλλη φιλοξενείται στο blog του  Ίκαρου, στη στήλη «Το εργαστήρι του μεταφραστή», και μας μιλάει για το ολοκαίνουργιο βιβλίο του Fabrice Caro, Η πρόποση.
Πότε ξεκίνησε η μεταφραστική ιστορία του βιβλίου; Και ποια τα συναισθήματα που της προκάλεσε η ανάγνωση, που την οδήγησε στη μετάφρασή του;

Χαρά Σκιαδέλλη

Η μεταφραστική ιστορία της Πρόποσης ξεκινάει περίπου τρία χρόνια πριν, μερικές εβδομάδες μετά το ξέσπασμα της πανδημίας. Ο χρόνος παγώνει και βρίσκομαι, όπως πολύς κόσμος, χωρίς  δουλειά για μια απροσδιόριστη περίοδο κι ελαφρώς αποπροσανατολισμένη με όλα τα πρωτόγνωρα που ζούμε. Ένα κυριακάτικο πρωινό του Απριλίου, χαζεύω την εφημερίδα και πέφτω πάνω σ’ ένα άρθρο με τίτλο «Δεκαοχτώ βιβλία που θα νιώσουμε ωραία να τα (ξανα)διαβάσουμε κατά τη διάρκεια της καραντίνας: οι επιλογές της Le Monde». Το πρώτο που προτείνεται είναι η Πρόποση του Φαμπρίς Καρό και παρουσιάζεται ως εξής: σε ένα οικογενειακό τραπέζι που εξελίσσεται σε Γολγοθά, ο κεντρικός ήρωας, Αντριάν, ο οποίος υποφέρει από ερωτική απογοήτευση, μαθαίνει πως πρέπει να κάνει μια πρόποση στον γάμο της αδελφής του και μας διηγείται νοερά τα βάσανά του. Τούτη η περιγραφή κάτι μου θυμίζει και συνειδητοποιώ ότι, πράγματι, πριν από λίγο καιρό, ένας συνονόματος φίλος μου μού είχε εκμυστηρευτεί πως η αδελφή του παντρευόταν σύντομα, ενώ ο ίδιος δεν περνούσε την καλύτερη φάση συναισθηματικά και είχε την εντύπωση ότι ήταν το μαύρο πρόβατο της οικογένειας.

Βρίσκοντας τη σύμπτωση απίθανη, αγοράζω το βιβλίο και πέφτω με τα μούτρα στην ανάγνωση. Δεν είναι απλώς η ιστορία ενός συμπαθητικού απροσάρμοστου, αλλά ένας συγγραφικός χείμαρρος με χιουμοριστικά στιγμιότυπα που σκάνε διαδοχικά σαν πυροτεχνήματα στον ουρανό, μια σταντ απ παράσταση σε μυθιστόρημα. Με παίρνουν τα γέλια κυριολεκτικά σε κάθε σελίδα, και αντιλαμβάνομαι ότι έχει να μου συμβεί πολλά χρόνια με ένα βιβλίο. Το διαβάζω μονορούφι και ανακαλύπτω μια ριζοσπαστική αφήγηση για ένα «αγόρι της διπλανής πόρτας», με περιστατικά που όλοι έχουμε ζήσει και δημιουργούν μια αίσθηση οικειότητας και θαλπωρής· μια απολαυστική γραφή με εντελώς πρωτότυπο στιλ, ένα κείμενο φαινομενικά απλό μα, στην πραγματικότητα, κεντημένο λέξη λέξη για να επιτευχθεί ένα υπέροχο αποτέλεσμα φαιδρότητας και συγκίνησης, ελαφρότητας και αισιοδοξίας. «Ένα βιβλίο που απευθύνεται σε όλους», σκέφτηκα όταν το τελείωσα, και ένιωσα αμέσως μια επιτακτική ανάγκη να το μεταφράσω.

Έτσι πέρασα την πρώτη καραντίνα παρέα με τον Αντριάν, και ήταν μία από εκείνες τις ευτυχείς και ανατρεπτικές συναντήσεις. Διότι, όπως λέει κι ο ίδιος, «αυτό είναι η ζωή, να βρίσκεις μερικές σταγόνες καύσιμο για να μπορέσεις να προχωρήσεις, ελάχιστα, αργά, στη λωρίδα έκτακτης ανάγκης, αλλά να προχωρήσεις». Ελπίζω, λοιπόν, ότι το έργο του Φαμπρίς Καρό θα αγγίξει και τους Έλληνες αναγνώστες και θα τους οδηγήσει ενδεχομένως σε μονοπάτια που δεν είχαν φανταστεί, όπως το έκανε για εμένα.

Χαρά Σκιαδέλλη

 
Έτικέττες:
Fabrice Caro
,
Η πρόποση
,
Χαρά Σκιαδέλλη