Μαργαρίτα Μπονάτσου | Μεταφράζοντας το «Grand Hotel Europa» του Ilja Leonard Pfeijffer

Η Μαργαρίτα Μπονάτσου φιλοξενείται στη στήλη μας «Το εργαστήρι της μετάφρασης» και μας μιλάει για το μεταφραστικό ταξίδι του μυθιστορήματος του Ilja Leonard Pfeijffer, Grand Hotel Europa, ένα ατμοσφαιρικό βιβλίο για τις πολλαπλές αντιφάσεις της ευρωπαϊκής ταυτότητας, με επίκεντρο ένα παλιό ξενοδοχείο που πασχίζει να ισορροπήσει ανάμεσα στο σήμερα και το χθες.

Grand Hotel Europa

Ο Αινείας, ο αρχετυπικός πρόσφυγας, ο Αμπντούλ, ο νεαρός Μαροκινός μετανάστης –ή μήπως πρόσφυγας;– ο Καραβάτζο, η καταραμένη μεγαλοφυία, η Μέμφις, η Αμερικανίδα Λολίτα, ο Πατέλσκι, ο σοφός Ευρωπαίος με την παλιομοδίτικη λογιοσύνη, η Κλίο, η Ιταλίδα Μούσα της Ιστορίας, από πολύ παλιό και φημισμένο γενοβέζικο τζάκι, ένας Ολλανδός κλασικιστής και μυθιστοριογράφος ονόματι Ίλια Λέοναρντ Πφέιφερ, όλοι αυτοί και άλλοι πολλοί γραφικοί και απρόσμενοι ήρωες, συνδιαλέγονται μεταξύ τους σε ένα πληθωρικό μυθιστόρημα γραμμένο από έναν πληθωρικό συγγραφέα, ικανό να περάσει με απαράμιλλη άνεση από το πιο τραχύ και αφτιασίδωτο σεξ στην πιο λυρική και ευαίσθητη εξομολόγηση, από την πιο απερίφραστη ωμότητα στα πιο εκλεπτυσμένα γλωσσικά παιχνίδια – συχνά το πέρασμα γίνεται χωρίς γέφυρα, και ο μεταφραστής πρέπει να ακολουθήσει κατά πόδας, να βρει τα πετραδάκια του πρωτοτύπου και να φτάσει στο μυαλό ενός πολυπράγμονα και εκκεντρικού συγγραφέα που δεν αφήνει περιθώρια για πλήξη και εφησυχασμό. Η Βενετία που στενάζει και βυθίζεται κάτω από τη σκηνική επιτυχία της, η λουστραρισμένη Μάλτα που απομυζά ακόμη τους σκληροτράχηλους πολεμιστές Ιππότες της, το ανεκτικό Άμστερνταμ στα όρια της ανοχής του, τα ρευστά Σκόπια και η απεγνωσμένη αναζήτηση-απομίμηση ενός ένδοξου παρελθόντος, η ξεχασμένη Ελλάδα της άγονης γραμμής τη δεκαετία του ’80, το επιθετικά και επιδερμικά μοντέρνο Αμπού Ντάμπι, σαν αντικατοπτρισμός στην έρημο, οι τόποι, η ιστορία και οι χαρακτήρες τους, και το Grand Hotel Europa, με τα περασμένα μεγαλεία και τη δαιδαλώδη αρχιτεκτονική του, επενδύουν τη δράση σαν σάουντρακ.

Ο Πφέιφερ δεν φοβάται να αντλήσει από τον πλούτο των κλασικών ούτε να αναμετρηθεί μαζί τους προσθέτοντας τα δικά του τολμηρά υλικά, μεταξύ άλλων το ανελέητο χιούμορ του. Φτιάχνει ένα πολιτικό, ερωτικό και επικό μυθιστόρημα με επίκεντρο την Ευρώπη, γηραιά και ξεπεσμένη αριστοκράτισσα, όπου το παρελθόν επιτελεί διπλή λειτουργία, οικονομικό σωσίβιο και ψυχικό βαρίδι, ενώ το μέλλον οικοδομείται αλλού. Ένα εγερτήριο σάλπισμα και ένας επιτάφιος ταυτόχρονα.

Grand Hotel Europa

Έτικέττες: