Γρηγόρης Δαφνής

Γεννήθηκε το 1909 στην Κέρκυρα και σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος και αναλυτής σε διάφορες εφημερίδες. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής φυλακίστηκε για αντιστασιακή δράση, για να δραπετεύσει τελικά και να καταφύγει στην Αίγυπτο μαζί με την εξόριστη ελληνική κυβέρνηση. Υπήρξε συνεργάτης του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου και του υπουργείου Πληροφοριών αμέσως μετά την απελευθέρωση το 1944.

Διετέλεσε γενικός διευθυντής του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων από το 1963 ως το 1965, στις κυβερνήσεις της Ενώσεως Κέντρου υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου. Το 1965 συντάχθηκε με τους Αποστάτες, και διορίστηκε γενικός διευθυντής του τότε Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας (ΕΙΡ), παραμένοντας μέχρι την επιβολή της χούντας το 1967.

Ο Δαφνής έγραψε πολλά βιβλία ιστορίας και πολιτικής, από τα οποία ξεχωρίζουν το «Σοφοκλής Ελευθερίου Βενιζέλος» (βιογραφία του Σοφοκλή Βενιζέλου και το «Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων, 1923-1940», που θεωρείται κλασικό για την περίοδο αυτή.

Πέθανε στην Αθήνα το 1977.

Βιβλία στον Ίκαρο